سفر نامه تهران ....فصل سوم

پارک آبی اوپارک :::
بچه ها و پدرها از شدت زیاد تخلیه انرژی یه جورهایی بیهوش شدن از فرط بازی و خستگی..
شام در باغ صبا:::و باز بچه ها با موسیقی زنده رقصیدن و شادی کردن و خوش گذروندن..
از جاده رشت برگشتیم به سمت شمال . چقدر تفاوت بود در زیبایی استان گیلان و قزوین..سرسبزی و زیبایی شمال قابل وصف با هیج جای ایران نیست ...
من عاشق محل زندگیم هستم ..من عاشق کوه و دریای بهم پیوسته محل زندگیم هستم ..این خیلی عالیه که خدا من رو در این سرزمین آفرید..خدایا شکرت..
سفرمون رو با آیه الکرسی و عبور از زیر قران و صدقه آغاز کردیم و در شب شنبه به پایان رساندیم..
تمام تلاشمون در این سفر تنها یک چیز بود و آن خوش بودن و لذت بردن میوه دل و عصاره جانمان ،طاهای قلبمان بود...
روزی هزاران بار در دل می گویم خدایا شکرت ...شکرت ...قرص آرامش بخشی..نه..یک نوع معجون شفا بخشی مریمنازم..مهربانوی من
من هنوز برام سواله که انگیزه چاپ این بنر چی بوده وقتی همه در اون مکان بی حجاب بودن؟؟؟.
بهر حال شاید صاحب رستوران دلش می خواسته این قانون رو رعایت کنه ،اما دیده با پیاده کردن قانون داشتن حجاب مشتریان باید کلا در رستورانش رو تخته کنه...
اما واقعا چرا؟؟؟چرا توی یک مملکت اسلامی چنین چیزی رو می نویسن و واقعا چرا اکثریت از حجاب گریزونن ..
مگه نه اینکه حجاب مصئونیت هست ،نه محدودیت..

من اعتراف می کنم که عاشق حجابم .و با رعایت حجابم ،دلم آروم می گیره..
اینم پسران و پدران بعد از چندین ساعت آب بازی