هر روزتان نوروز

بنام خالق بهار...

سال نو موهبتیست الهی برای نو شدن،برای تلاشی دوباره،برای از سر گرفتن شروعی دوباره.دو نوروز را در کنار تو سپری کرده ایم.دو نوروز را با تو متولد شده ایم.دو سال شیرین ترین لحظات زندگیمان را تو نقاشی کرده ای و دو سفره هفتسین را با ستایش خالق تو چیده ایم.چقدر بهار در کنار تو وبا نگاه معصومانه تو و نفسهای گرم وجودت زیباست.بهار زندگی ما ،شکوفه گیلاس ما ،بزرگترین برکت حضورت ،آنست که هر لحظه و هر نفس ما را وادار به شکر خدای مهربانمان می کند، و چه توفیقی بالاتر از آن که شاکر خدایی هستیم که هیچ چیز برایمان کم نگذاشته است.

با خودم قول و قراری گذارده ام،که مثل همیشه چشم به یاری پروردگار نازنینم دارم.و اما یادم باشد که زیباییهای کوچک را دوست بدارم حتی اگر در میان زشتی های بزرگ باشند.

یادم باشد که دیگران را دوست بدارم آن گونه که هستند ، نه آن گونه که می خواهم باشند

یادم باشد که هرگز خود را از دریچه نگاه دیگران ننگرم.که من اگر خود با خویشتن آشتی نکنم هیچ شخصی نمی تواند مرا با خود آشتی دهد.

یادم باشد که خودم با خودم مهربان باشم ،چرا که شخصی که با خود مهربان نیست نمی تواند با دیگران مهربان باشد.

سال نومی شود.زمین نفسی دوباره می کشد.برگ ها به رنگ در می آیند و گل ها لبخند می زنند

و پرنده های خسته بر می گردند و دراین رویش سبز دوباره…من…تو…ما…

کجا ایستاده اییم.سهم ما چیست؟..نقش ما چیست؟…پیوند ما در دوباره شدن با کیست؟…

زمین سلامت می کنیم و ابرها درودتان باد و

چون همیشه امیدوار

ای خدای دگرگون کننده دلها و دیده ها ،ای تدبیر کننده روز و شب ،ای دگرگون

کننده حالی به حالی دیگر ،حال مارا به بهترین حال دگرگون کن .

آمین یا رب العالمین

نوروزتان مبارک