بیایید بیشتر دعا کنیم...

فیلمهای غزه خونم را به جوش می آورد.خونهای روی صورت شان،مادر هایی که بچه هایشان را از زیر آوار بیرون می کشند،انگار مرا انداخته وسط بیمارستان شلوغ غزه.خشک می شوم وسط آن شلوغی و همه اش به مادرانی فکر می کنم که به سقف بالای سرشان اعتمادی ندارند.معلوم نیست سقف بعدی که روی سر بچه هایشان خراب می شود،کدام است.فکر می کنم شاید او هم مثل من دعا می کند اگر قرار است بلایی سر بچه هایش بیاید ،اول خودش بمیرد...

تلویزیون را خاموش می کنم .به سایت های خبری سر نمی زنم.....می خواهم نبینم،نشنوم،فکر نکنم ،تا گریه ام نگیرد....

متن کامل این نوشته سراسر درد را می توانید در وبلاگ مورد علاقه من ،با نام روزها مادرانه بخوانید...بیایید دعا کنیم برای کودکان پر درد..خدایا قلبم ،روحم و جانم به حال مادران و کودکانشان می سوزد.خدایا برس به داد دل ما.....

این تصویر ،بهترین و کم بغض ترین تصویری بود که تونستم توی اون همه تصاویر انسان کشنده و غمناک انتخاب کنم.آخ خ خ  که چقدر دردناکه...

خدایاااا          خدایااااااااااااااا