طاهای 29 ماهه ما

حرف برای گفتن بسیار زیاده  و خدارو شکر که به خاطر حضور نازنین تو،دغدغه هایم رنگ دیگری به خود گرفته اند..

یه جمله خوندم که خیلی تاثیر گذار بود :

"وقتی فرزند به دنیا می اید،دیگر فرصتی برای اتلاف وقت نیست.".در این دو سال و 5 ماه و 11روز برای خیلی کارها وقت نداشتم،برای دیدن فیلمهای بی محتوای کره ای و شانصد قسمتی ترک ماهواره،برای لم دادنهای طولانی و صحبتهای تلفنی بی حد و حساب،برای دیدن فیلمهای تکراری ،برای فکر کردن به افکار پوچ و بی ارزش،برای دوستیهای نابجا ،برای غیبتهای شیرین و ....

دلیل تمام این نبودنهای بد ،تنها تو بودی تو،ای خوب من..ممنونم از بودنت.

اولین حضورت در نمایشگاه کتاب،که در  رشت بر پا گردید..

دونه انار مادر دو سال و پنج ماهگیت مبارک..خدا می داند که چقدر عاشقت هستم و بس..

طاهای جانم به همراه دوستان شیرینش..

دوستت دارم عاشقانه..چرا که بیشتر از سنت می فهمی و بسیار پسر منطقی هستی و این نعمت بزرگیست که شکرش واجب است..

این هم عکس پسر سیبیلو مادر (به گفته خودت)و کلاه کودکی پدر بر سرت..

.....بدون شرح....

مهم رضایت قلبی توست و ان لبخد بی مثالت...

راستی فیلمی دیده بودم مدتها قبل با نام "حوض نقاشی به کارگردانی مازیار میری" با بازیگری بسیار عالی شهاب حسینی و نگار جواهریان و...

دوستش داشتم بخاطر  وجود پدر و مادری متفاوت ،که عاشقانه ،به فرزندشان عشق می ورزیدن..

درس ها فراگرفتم ،و شکرها کردم در حق خدایم..با دیدن این فیلم.بعضی اوفات یک تلنگر لازم است،خواه یک جمله باشد،خواه یک فیلم و خواه یک حادثه..و خواه...

آدمی چقدر زود به خوشیها عادت می کند،و یک ناخشی او را ناامید می کند..ای وای بر ما آدمیان..