مادر
مادر مادر! درستایش دنیای پرمهرت ، ترانه ای از اخلاص خواهم سرود وگلدسته ای از مهر بر گردنت خواهم آویخت.
شکوه عشق را در زمزمه های مادرانه ات می یابم وانگیزه خلقت را از قلب پرمهرت می خوانم.
مادر، بوسه بر دستان خسته تو جانم را زنده می کند و دیدار تو عشق را در دلم به ارمغان می آورد.
ایمانم از دعای توست وخدایم را از زبان تو شناخته ام ، عبادت را تو به من آموخته ای ، مادر! ای الهه مهر.
تو گلی خوشبو از بهشت خدایی که گلخانه دلم از عطرتو سرشار است ، از تبار فاطمه ای وگویی وجود تو را با مهر فاطمه سرشته اند پس همیشه دعایم کن چراکه دعایت سرمایه فردای من است.
... مادرم ! به پاس آنچه به من داده ای ، به ستایش محبتهای بی اندازه ات ، و به وسعت همه خوبیهایت دوستت دارم
قبل از تولد تو ،روز مادر رنگ دیگری داشت،و معنای آن جور دیگری بود.با خلقت تو بود که تازه فهمیدم این وازه بی مثال ::ماد،ر یعنی چه؟!
این نقش مهم بازی زندگی.وظیفه ایست بس سنگین،حیاتی و سرنوشت ساز...
برای مادر جون:مادر جون عزیزم در این 6سالی که جزیی از اعضای خانواده شما شدم جز محبت و مهربانی چیزی از شما ندیدم.هر بار اگه دلتنگی یا درد و دلی داشتم محرم دل من بودید و مثل یک مادر سنگ صبورم.ای کاش بتونم کمی از مادرانگی شما یاد بگیرم.تموم خوبیهای دنیا ومهربانی رو به راحتی می شه دراون لبخند زیباتون دید.براتون آرزوی سلامتی و طول عمر می کنم..و دستان مهربانتون رو می بوسم.روزتون مبارک و امیدوارم حلالم کنید.
برای مادرم:: مامان جون ،اطرافیانم می گن زیادی خودمو وقف بچم کردم،اما من قبول ندارم،هر چقدر مادری کنم،اما به پای معلی چون شما نمی رسم. که تمامی دشواریها و فراز ونشیبهای زندگی رو بخاطر آینده ما سپری کردی وتحمل.وقتی با اون کمر درد طاقت فرسات کمک من می کردی که کمی کمر درد داشتم ،فرهادعاشق هم در قبال عشق مادریت کم می آورد.اعتراف می کنم که نمی تونم مادری چون شما باشم با اون همه گذشت،و صبور ی و شکیبایی.نه هرگز..مامان جون وجودت در کنارم تسلای قلبمه و آرامش جانم.یکی از بزرگترین لطفهای خداوندم،زندگی در کنار شما و همسایگی شماست.اگه یه خونه تو بهشتم بهم بدن ،بدون شما نمی خوام.بهشت بدون مادر برام بهشت نیست.بخاطر تموم مهربونیات و زحمتهایی که برای من و طاهای عزیزتر از جانم کشیدی ،بخاطر تموم خوبیهات،بخاطر دستان مهربونت،دستاتو می بوسم و می گم که خیلی خیلی دوست دارم.در چنین روزی از خداوند آرزوی طول عمر و سلامتی تون رو دارم.حلالم کن مادر.
باید مادر باشی تا بفهمی،وقتی پاره تنت با آن جان نحیفش تا صبح درد دندان می کشد و در آغوش گرفتن و راه بردنهای تو می تواند آرامش کند،اگر کمرت و پاهایت دیگر نای مقاومت نداشته باشد،اما آن نیروی مادریست که می تواند دوپینگت کندو برای آرامش فرزندت سیلی به گوش کمردردت بزنی و بگویی ای از خدا بی خبر،هر چه می خواهی بدرد،مگر نمی دانی که من مادرم؟؟؟ باید مادرباشی تا بفهمی چطور است که بین صدها صدا و حرف و صحبت تنها تو هستی که صدای فرزندت را از توی اتاق می شنوی... باید مادر باشی تابفهمی وقتی می بینی فرزندت با لذت غذا می خورد،تازه یادت می افتد:معده ای هم داری برای خوردن و چقدرغذا خوردن لذت بخش می شود.. باید مادر باشی تا بفهمی وقتی صبح از خواب پا می شوی،البته اگر خوابیده باشی،اگر فرزندت یک سرفه نا قابل کند یا عطسه عافیتی کند،تا شب تنت می لرزد که نکند خدای ناکرده سرما خورده باشد و این نیم کیلو گوشت به تن گرفته ات،دوباره ّآب شود..و او مادر است که تا صبح پای بستر بیمارت می نشیند تا لحظه ای به خواب نرود و آمار تن تب دارت از دستش خارج نشود.. باید مادر باشی تا بفهمی،اگر روزی خودت بودی که مهمانیهایت را انتخاب می کردی،حال این کودک توست که برای دلخوشی او دوستانت رابر می گزینی و برای لبخند رضایت اوست که حرکت می کنی.. باید مادر باشی تا بفهمی در اوج خستگی بازی کردن هم امکان دارد و وقتی دلت می خواهد فقط ده دقیقه با ان تن نیمه جانت درازی بکشی تا بیهوش نشوی،وقتی چهره غمناک خواهشانه فرزندت را می بینی،حاضری دو ساعت دیگر بازی کنی ،فقط و فقط او بخندد. باید مادر باشی تا بفهمی،برای ثبت خاطرات تا 5 صبح بیدار ماندن و وبلاگ نوشتن،تا شاید روزی فرزندت بخواند و لذت ببرد،یعنی چه؟؟ باید مادر باشی تا بفهمی وقتی سرت را روی بالش می گذاری و تازه تنت شروع کرده به شل شدن،نگران ملحفه کنار رفته فرزندت می شوی،و تنها اوست که یادش هم تو را از جایت برمی خیزاند.. باید مادر باشی تا بفهمی مادر یعنی چه؟؟مادر یعنی که؟؟؟
تبریک ولادت حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها و روز مادر
|
خوش آمدی به زمین ای شروع زیبایی
تو عطر یاسی و نرگس تویی که زهرایی
تو آن طلوع قشنگی که در کنار علی
برای ظلمت شب های مکه آمده ای
اگر چه وصف کمال تو غیر ممکن بود
برای وصف خدا شرح بهترین غزلی
محبوبه حق، از دامان زنی پا به زمین گذاشت که تنها محرم شب های وحی و روزهای رسالت محمد بود. این نورسیده که تمام بلند بالایی «لولاک» را به ارث برده بود، آمد تا آبروی زنانِ قرونِ زنده به گور تاریخ باشد؛ قرن های برباد رفته ای که تجلی لطافت خدا را در صورت، عطوفت زن، انکار کرده بود و دست های هرزه اش، به خون تمام دختران زمین آلوده بود.
عصمت، در لباس زنی به دنیا آمد که تمام تاریخِ تا امروز، در قامتِ توحید و آزادگی او حیران شده است و یازده خورشید روشن گر ابدی، از دامان پرستاره او، به معراج رفته اند.
تو آمدی و به زن آبرو بخشیدی و گستره ای بی پایان از مقام یک بانو را در برابرش گشودی. کدام زن چون تو به جهان، نور پاشید و کدام بانو هماند تو بوی خدا می داد؛ آن سان که خورشید به همه سوی، نور می پاشید و جایی از زمین را از روشنایی و گرمای خود، تهی نمی خواهد؟
نام تو، ریشه شر را خشکاند و آتش دوزخ را سر کرد بر پیروان طریقه رستگاری. خانه وحی، با درخشش نام تو، روشن تر شد، تا نشانه ای باشد بر حرمت زن، تا دیگر رنگ چهره ها با شنیدن صدای تولد دختران، کبود نشود؛ تا دیگر سنت های جاهلانه میان دختر و پسر، خطی نکشد به نشانه سعد و نحس.
با آمدنت، زمین، سربلندتر شد. ابلیس، پشیمان شد از اینکه سجده نکرده است به این همه شکوه، به این همه عظمت، به این همه سربلندی. و تو آمدی؛ ناگهان تر از همه باران های بهاری آمدی و بی مضایقه باریدی. مهربان تر از همه باران ها، مهربانی ات فراگیر شد. بعد از تو دیگر هیچ دختری، خواب گورهای دهان گشوده را ندید.
بشارت باد بر اهالی زمین که سیب سرخ بهشت، جوانه زده است!
مقامِ فاطمه بودن فقط لیاقت توست، طلوع کن که محمد رسالت خود را، دگر به واسطه تو، تمام خواهد کرد.
کیست که به دامانت بیاویزد و دستانش از مائده های آسمانی، لبریز نشود؟!
کیست که نامت را ببرد و بر نهال دلش شکوفه آرامش ننشیند؟
و کیست که دریچه دلش را به سوی تو بگشاید و آکنده از عطر دلاویز وجودت نگردد؟!
و امروز را روز مادر نیز نام گذاشته اند.
یکی از وظایف مهم دینی و اخلاقی ما، احسان به پدر و مادر است. در قرآن کریم، چندین بار احسان به آنان، توصیه شده است.
تأکید قرآن کریم بر احسان به پدر و مادر نشان از عظمت والای مقام آنان، در فرهنگ اسلامی دارد.
قرآن در وصف حضرت یحیی علیه السلام می فرماید:
وَبَرًّا بِوَالِدَیهِ وَلَمْ یكُنْ جَبَّارًا عَصِیا
او نسبت به پدر و مادرش نیکوکار بود؛ و جبار (و متکبر) و عصیانگر نبود!
«مریم/14»
و از زبان حضرت عیسی علیه السلام حکایت می کند:
وَبَرًّا بِوَالِدَتِی وَلَمْ یجْعَلْنِی جَبَّارًا شَقِیا
و مرا نسبت به مادرم نیکوکار قرار داده؛ و جبار و شقی قرار نداده است!
«مریم/32»
از این دو آیه برمی آید که هرکس به پدر و مادرش نیکی نکند، سرکش و بدبخت است.
امیدوارم که خداوند متعال به همه ما توفیق قدردانی از زحمات و محبت های مادران بزرگوار را در حد توان عنایت بفرماید.
در پایان، سالروز ولادت ام ابیها مادر امامت، همسر ولایت و دخت نبوت را خدمت فرزند برومندش امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف، مقام معظم رهبری مدظله العالی و بر تمامی دوستداران حضرتش مخصوصا بانوان بزرگوار تبریک و تهنیت عرض می کنم.
و برای همه مادران عزیز سلامتی و طول عمر و برای آن عزیزانی که به رحمت خدا رفته اند، تقاضای رحمت و مغفرت دارم.
ممنونم عزیییییزم.خدا می دونه چقدر دلم واست تنگ شده،عزیز دل زن عمو.عکسهای کیان جونم تو گوشیمه باید بریزم تو لپ تابم.در اولین فرصت چشم