برگشتیم

سلام.سلللللللللللام.وباز هم سلام به خاطرات مصورم.سلام به آهنگ دلنشینم.سلام به امکانات.سلام وبلاگ جونم.وای مردم از بی وبلاگی.چه دردی داره ترک اعتیاد.انگاری یه چیزی می یوفته تو وجودت وقتی اینترنت نداری.چقدر بد.این همه وابستگی به این تکنولوژی اصلا خوب نیست،مادر جان.یه وقت از مادر الگو نگیری،جان مادر...

هم بودیم،هم دلمان می خواست بتایپیم،اما چه کنیم،به هر دری زدیم تا بلکه این مشکل قطع اینترنت را درست کنیم،نشد که نشد.تا دیروز.عزممان را جمع کردیم و گفتیم :این تو بمیری آن تو بمیری نیست.اینترنتی بسازم،آن سرش ناپیدا؛ کل منطقه را جوابگو باشد.....

تمامی راهها را بررسی کردیم و آخر دست به دامان مبایل و شماره دایی جانتان شدیم  که خدا حفظشان کند و در نهایت مشکل با دو کلید کیبردمان حل شد.  fn+f11

پیش خودمان فکر می کردیم یک چیزهایی از کامپیوتر سرمان می شود،زحی خیال باطل.

حال سوال اینجاست ؟؟؟؟؟؟؟

چه شد که این شد؟؟؟؟؟؟

طاها،این موجود نازنین،این آموزگار زندگیمان خواست  به مادر بگویید،مادر جان زندگی بدون اینترنت هم جریان دارد .و زنده باد زندگی...و ممنون از وجود نازنینت مادر که با انگشتان هنرمندت ،اینترنت ما را تعطیل کردی،امان از انگشتان فسقلیت،که دانه دانه هشان طعم عسل می دهند. 

خلاصه بر گشتیم.... با شب یلدایی که خوش گذشت و ایام سوگواری که با اندوه وفات پیامبر (ص)وآقا امام حسن(ع) و امام عزیزمان،امام رضا (ع) گذشت.عزاداری همگان ،مقبول حق انشالله.