طاها،زیباترین هدیه خداوند

پارک آبی اوپارک ::: بچه ها و پدرها از شدت زیاد تخلیه انرژی یه جورهایی بیهوش شدن از فرط بازی و خستگی.. شام در باغ صبا:::و باز بچه ها با موسیقی زنده رقصیدن و شادی کردن و خوش گذروندن.. از جاده رشت برگشتیم به سمت شمال . چقدر تفاوت بود در زیبایی استان گیلان و قزوین..سرسبزی و زیبایی شمال قابل وصف با هیج جای ایران نیست ... من عاشق محل زندگیم هستم ..من عاشق کوه و دریای بهم پیوسته محل زندگیم هستم ..این خیلی عالیه که خدا من رو در این سرزمین آفرید..خدایا شکرت.. سفرمون رو با آیه الکرسی و عبور از زیر قران و صدقه آغاز کردیم و در شب شنبه به پایان رساندیم.. تمام تلاشمون در این سفر تنها یک چیز بود و آن خوش بودن و لذت بردن میوه دل و عصاره جانمان ...

از انجا راهی مسجد آقام و سرورم ،آقا امام زمان (عج)شدیم .واین بار اولی بود که همه باهم رفتیم مسجد جمکران و اینجا جایگاه امام عصر است .. پسرم .جان و دلم هر جا که دلت خواست بیاسای..هر جا که دلت خواست..اما اینجا هر جا نیست..صورتت را بر زمینی قرار ده که روزی آقامون، ولی عصرمون ،آقا امام زمانمون روزی شاید پا نهاده .. باغ کتاب::::به توصیه استاد ارجمندم جناب بنی هاشمی ،میوه های دلمان را بردیم بازدید باغ کتاب(طاها و کیان و رایان و مریمناز)از بس دختر ما خانوم و نجیب و سایلنت بود اجازه دادند با کالسکه ایشون وارد شوند.البته ما با حالتی خواهشانه و ملتسمانه درخواست دادیم .و اقای مسیول مهربان ،روی ما را زمین نگذاشت.آخر بیشتر...

و اینگونه سفر 4 نفرمون آغاز شد.چه حس خوبی.چه حال خوبی .و چه هوای خوبی..چه بچه های خوب و خوش سفری ..چه بابا و مامان خوبی چه خدای خوبی .!!..خدا یا شکرت بخاطر این همه خوبی.. قبل از شروع به جمع کردن چمدان سفر ،گفتم :عزیزانم بشینید یک درخواست دارم ازتون ..بیایید به هم قول بدیم تا می تونیم سعیمون رو بکنیم تا شاد باشیم .خوش رو ..خوش سفر..خوش اخلاق باشیم و با گذشت و به هم کمک کنیم .همه مسیولیتها تنها به دوش من نباشه (در مورد مریمناز) .. خوب طاها جان شما وسایل مربوط به خودتون رو وردارید(از زمانی که یادم میاد طاها جانم یک کوله داشت مربوط به اسباب و لوازم خودش .و الان یک سالی هست که بدون دخالت من بارشو خودش می بنده جان شیرینم و کولشو می زاره دم د...

وقتی از صبح تا ظهر پیشم نباشی..بعد از ظهر هر کجای دنیا که بری کنارتم،نازنین نگار مادر،طاهای قلبم. ...

دخترم، گوهر من ! گوهرم، دختر من ! تو كه تك گوهر دنیای منی دل به لبخند « حرامی » مسپار « دزد » را « دوست » مخوان چشم امید بر ابلیس مدار دیو خویان پلیدای كه سلیمان رویند همه گوهر شكنند « دیو » كی ارزش گوهر داند ؟ نه خردمند بود آنكه اهریمن را از سر جهل، سلیمان خواند دخترم ـ ای همه هستی من ! تو چراغی، تو چراغ همه شب های منی به ره باد مرو تو گلی، دسته گل صد رنگی پیش گلچین منشین تو یكی گوهر تابنده بی مانندی خویش را خوار مبین آری ای دختركم، ای به سراپا الماس از « حرامی » بهراس قیمت خودمشكن قدر خود را بشناس قدر خود را بشناس ...

دلم طاقت نیاورد .ساعت 11 تماس گرفتم .خواستم اگر پسرم واقعا متفاوت از دیروز بوده و تلاشش رو انقدر بیشتر کرده که معلم احساس و درک کرده ،حتما یک پله بالاتر بره (در واقع در شروع کار با تلاش بیشتر ،پاداش بگیره )که خدایی ناکرده دل زده نشه..و حرف من که گفته بودم اگر تلاشتو بیشتر کنی حتما مزدش رو خواهی گرفت ️دروغ نشه. کلا و اصولا من این ستاره و پله و این جوایز رو اصلا قبول ندارم.این فرهنگ باید در فرزندانمون نهادینه بشه که مسیول کارهای خودشون باشن..نه بخاطر جایزه جمع و جور کنن .و مرتب و تمیز کنن.. چقدر ما متفاوت از کشور ژاپن عمل می کنیم..در کتابی که در این زمیته می خوندم خیلی برام جالب بود.بچه ها کلی مسیولیت از تمیز کردن کلاس و دادن غذا به همکلاس...

باز آمد بوی ماه مدرسه بوی بازی‎های راه مدرسه بوی ماه مهر، ماه مهربان بوی خورشید پگاه مدرسه... از کتاب فارسی پنجم دبستان دهه ۶۰ ️ @koodaki_org ...